|
افسونگر شرقی 
| ||
|
|
وقتی در آغوشم گرفتمت، لرزشت رو احساس می کردم حس می کردم که قلبت چقدر تند میزد … ما در این اتاق شلوغ، تنها بودیم. امشب داره اینجا اتفاقی میافته اتفاقی که هیچ وقت نباید می افتاد: شور عشق، مثل شعله ی آتش، از وجود من و تو زبانه می کشید و این اتفاقی بود که نباید می افتاد. و من آتش رو روی آب میدیدم. تو چشمات انعکاس نور آتش رو میدیدم و تازیانه ی این آتش? من رو آب میکرد … آتشی که از وجود هردومون سر می کشید. و من می دونستم که نمیتونم جلوی درخشش اون رو تو چشمات، بگیرم. …
اینجا یه دریاچه ی پیر هست خیلی بالاتر از نگرانی های دنیا. من می تونم اینجاُ تورو برای زمان زیادی دوست داشته باشم شاید برای همیشه. ما اینجا می تونیم عمیق ترین و ژرف ترین رازها و احساس های خودمون رو بفهمیم. و اجازه بدیم روحمون آزادانه پرواز کنه. تا زمان سپیده دم? تا زمانی که خورشید بر فراز این دریاچه ی پیر? به پرواز در بیاد. مثل آتش روی آب? بسوزه. و من دوباره میتونم درخشش رو تو چشمات ببینم. ولی این بار هم نمیتونم جلوی این درخشش رو بگیرم. چون من سوختم? و حالا نوبت سوختن روح منه …
[ یکشنبه 89/7/11 ] [ 12:18 عصر ] [ شبانه ]
[ نظرات () ]
خداحافظ سکوت خسته ی باران خداحافظ.....خداحافظ به رسم خوب دلداران خداحافظ خداحافظ زمانی که برایم آرزو بودی......خداحافظ زمانی که فقط در یاد او بودی خداحافظ همین کافی و یک لبخند......هزاران قطره بر گونه و چشم و جاده و پیوند خداحافظ فقط یک بار برای رفتن جانم......برای مرگ چشمانم برای عشق و ایمانم خداحافظ و یک واژه و یک رفتن.....و یک خنده و یک آرامش و مردن خداحافظ تمام قصه ها آرام میمیرد.....و باران تا ابد چشمان من را سلطه میگیرد خداحافظ که انگار آخر قصه است.....و پایان پر از رازش غم و غصه است خداحافظ کلاغ قصه ی ما هم نرفت خونه.....کلاغ عاشق تنها غم دنیا رو میدونه خدا حافظ کمی غمگین تر از رگبار.....خداحافظ به امید دوباره خنده و دیدار خداحافظ کمی زوده.........نرو حالا.....خداحافظ از این لحظه منم اینجا تک و تنها خداحافظ ولی یادت نره نامرد .....برای دوری ما آسمون با خود دعا می کرد خداحافظ جدا از هم خداحافظ.....خداحافظ فقط یک کم خداحافظ ادامه مطلب... [ جمعه 89/2/17 ] [ 5:8 عصر ] [ شبانه ]
[ نظرات () ]
[ شنبه 88/4/13 ] [ 7:19 عصر ] [ شبانه ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  دل من تنها بود دل من هرزه نبود دل من عادت داشت که بماند یک جا به کجا؟ معلوم است به در خانه ی تو دل من عادت داشت که بماند آن جا پشت یک پرده تور که تو هر روز آن را به کناری بزنی دل من ساکن دیوار و دری که تو هر روز از آن می گذری دل من ساکن دستان تو بود دل من گوشه یک باغچه بود که تو هر روز به آن می نگری دل من را دیدی؟ ساکن کفش تو بود... |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
